μελίβδεσθαι

μελίβδεσθαι (Α)

(κατά τον Ησύχ.) «μέλλειν».

[ΕΤΥΜΟΛ. Πιθ. εσφ. γρφ. τού τ. μέμβλεσθαι (βλ. μέμβλομαι)].